Dat moment dat je je beseft dat je – voor de verandering – weer eens toe hebt gezegd, terwijl je dat eigenlijk niet wilde. Dat je “ja” hebt gezegd, terwijl je gevoel “nee, liever niet” zei. Dat je jezelf weer eens opzij hebt gezet, terwijl je die tijd eigenlijk zo nodig had.

Terwijl je je de vorige keer nog voornam om het “vanaf nu echt helemaal anders te gaan doen.” Toch ben je weer in je oude patroon vervallen, waardoor je emmer nu alleen maar weer voller wordt.

Je weet dat je de lat voor jezelf hoog legt, maar je weet niet hoe je daar vanaf kunt komen. Het gevolg: een te druk leven, waarin je maar doorrent, en waaruit je eigenlijk geen voldoening meer haalt. Behoorlijk confronterend, als je er eens goed over nadenkt.

Tijd om op de rem te staan. Uit je hoofd, in je gevoel. Maar heb je daar eigenlijk wel tijd voor? Mag dat eigenlijk, jezelf die tijd gunnen om te onderzoeken hoe het anders kan? Wat zou de rest van de wereld daar wel niet van vinden? Redden zij het wel, als jij meer voor jezelf gaat kiezen?

In de ratrace van alles wat “moet” (en het liefst snel, efficiënt en perfect aub), help ik je graag om terug naar binnen te keren. Terug naar wie je echt bent, om daar te onderzoeken wat je echt belangrijk vindt, zodat je vervolgens nieuwe keuzes kunt gaan maken.

Je wordt er uiteindelijk een leukere moeder, een betere partner en een gezelliger mens van. Ik help je graag!