
Mijn naam is
Mirella Kienhuis
Jarenlang heb ik dingen gedaan die ik dacht dat ik moest doen, in plaats van dingen die ik wilde doen. Nadat ik van de havo kwam ben ik de sportacademie gaan doen. Ik hield van bewegen en sporten, ik was gek op mensen en wilde vooral nog niet al te serieus. Helaas kreeg ik in het eerste jaar al te maken met een vervelende blessure waardoor ik alsnog moest stoppen met de opleiding. Maar wat dan? Ik was 17 en had eigenlijk niet echt voor me wat ik wilde gaan doen met mijn toekomst. Ik werkte op dat moment al wel in een supermarkt als zaterdaghulp en omdat ik even gestopt was met school ben ik daar fulltime gaan werken en eigenlijk vond ik dat best gezellig. Omdat de mensen om mij heen vonden dat ik toch echt een diploma moest halen ben ik begonnen met een marketing studie. Iets wat totaal niet bij mij paste maar omdat andere dat een goed idee vonden ben ik dit gaan doen. En zo kwam ik in een werken en leren traject terecht en heb ik jaren geploeterd met werk en een opleiding waarvan andere mensen vonden dat ik dit goed kon. Ik raakte steeds verder en verder verwijderd van mezelf.
Gelukkig had ik op dat moment een grote liefde in de vorm van een paard genaamd Storm. Mijn oog van de Storm, wel te verstaan. Elke dag ging ik naar hem toe en kon ik mijn verdriet en frustratie kwijt. Mijn Storm begreep alles en hij zorgde ervoor dat alles een beetje in balans bleef.
Inmiddels is het 10 jaar geleden dat mijn leven niet meer in balans was. Mijn relatie ging uit en dit gaf een vervelende nasleep. Mijn ex was ook mijn collega op dat moment en zo kwam het plan om alles achter mij te laten en een half jaar naar Frankrijk te gaan met mijn Storm. Zo gezegd zo gedaan en wat ben ik mezelf tegen gekomen in Frankrijk. Ver weg van iedereen moest ik ineens mijn eigen keuzes maken, zelf bedenken wat ik wilde en zelf zorgen dat dit ook gebeurde.
Hier ben ik toen voor het eerst in aanraking gekomen met NLP. Ik ben erover gaan lezen en heb wat NLP sessies aan de keukentafel gehad. Frankrijk was voor mij de plek waar mijn leven langzaam vorm kreeg. Wat zijn mijn waardes en wat zijn mijn (beperkende) overtuigingen? Ook ging ik langzaam maar zeker weer steeds meer naar mijn gevoel luisteren. En de vraag die steeds weer kwam was “wat wil ik en wat is goed voor mij?”.
De vraag “wat is goed voor mij?” was niet enkel door NLP makkelijk te beantwoorden. Door systemisch werk en alle onzichtbare wetten die daarmee samenhangen ben ik dichter bij mezelf gekomen. En nu ben ik zover dat ik durf te zeggen dat ik op het juiste pad zit.
Ik gun het jou ook om te weten wie je bent en wat goed is voor jou.
Ga je met mij mee op pad?